Waarom
Je kent ze wel. Die momenten waarop iets geraakt wordt, iets verschuift, iets ons in beweging zet, simpelweg omdat we onszelf en elkaar ontmoeten in ons broze, zotte, zoekende mens-zijn. Een evidentie in de creatieve ruimte, vaak niet zo makkelijk in de werkcontext. We kunnen het effect van die momenten niet meten of verklaren, ze gaan voorbij aan logica of ratio. Ze brengen ons naar de rand van onze comfortzone. Ze tonen ons een eerlijke spiegel, ze dagen ons uit. Ze spelen met gangbare normen, lijken niet thuis te horen in het typische 'business' plaatje. Dus laten we ze vaak aan het toeval over, vermijden ze, blokkeren ze zelfs. Een heel menselijke, beschermende beweging die ik zelf maar al te goed ken....
Maar de lessen die we in die kostbare momenten leren en de verbinding die we er voelen, hebben we meer dan ooit nodig om met open hart te kunnen navigeren in alle turbulentie, in de wereld, in ons leven, in onze sociale kringen en organisaties.
Mijn aanbod is er voor wie dit soort momenten bewust wil creëren. Voor zichzelf. Voor anderen. Diepgaand en speels. Co-creatief. Rond thema's die er toe doen, met als doel er samen van te leren en de vaardigheden te ontwikkelen die houvast kunnen bieden in tijden van vervreemding, verandering en turbulentie.
Samenkomen in de creatieve ruimte heeft een aantal bijwerkingen. De kans is groot dat je in min of meerdere mate verbinding, veerkracht, verwondering, vloeibaarheid en verrijking ervaart. Tijdens en nadien. Je bent gewaarschuwd.
De oude filosofen [...] deelden het leven nog in drie categoriën in: theorie, praktijk en poëzie. Denken, doen en dichten. [...] Theorie en praktijk slaagden erin elkaar in de voorbije eeuwen te blijven vasthouden - dat was winstgevend -, de poëzie moest lossen. [...] Ons vermogen om de wereld via metaforen te lezen en te scheppen - met alles wat dat inhoudt aan vaardigheden als aangedaan worden, mijmeren, beschouwen, rituelen uitvoeren, dansen, zingen, ontvangen - werd gedegradeerd tot een ijle bovenverdieping van het leven, een licht laagje vernis, een extraatje. [...] Ik wil terug naar die klassieke driedeling, met naast theorie en praktijk ook weer ruimte voor de plek in ons brein die registreert wat ons ontroert, verwondert, verontwaardigt, doet dansen of huilen.
uit Morsen met licht, Herman Cools
Positieve bijwerkingen
Tijd doorbrengen in een gedeelde creatieve ruimte heeft effect. Of je nu deelneemt als luisteraar, toeschouwer of co-creator, je maakt actief deel uit van een geheel. Jouw aanwezigheid heeft impact, en wat gebeurt heeft impact op jou. Je werkt bewust en onbewust aan je persoonlijk leiderschap.
1
Verbinding
In de eerste plaats verbinding met jezelf, met wat je drijft. Met de mensen om je heen. Met de waarden, de missie en het doel van je organisatie of netwerk. Met je intuïtie en je verbeelding, die andere grote denkkracht in ons, diep verankerd in ons neurologisch systeem.
Maar ook verbinding met de pijn die in jou, in anderen leeft, de pijn van de wereld. Niet vechten, vluchten of bevriezen, maar met open blik de realiteit in de ogen kijken en vandaaruit stappen zetten. Samen spelen en delen in de creatieve ruimte verhoogt ons vermogen om dit te doen.
2
Veerkracht
"Je hebt me terug hoop gegeven" zei iemand me na een optreden. Ik zag dat ze het meende. En het was geen 'hopium', om het met de woorden van Margaret Wheatley te zeggen, geen passieve feel good drug, maar actieve hoop. Veerkracht. De kracht om op te veren, de realiteit aan te gaan.
3
Verwondering
Hoeveel ruimte maken we in ons georganiseerde leven nog voor verwondering? Onbevangen naar de dingen kijken, nieuwsgierig? Niet alleen naar de mooie dingen des levens maar ook naar tegenslag en pijn? Voormalig VUB rector Caroline Pauwels schreef er een boek over, een pleidooi om wat vaker die kinderlijke blik boven te halen. Verwondering geeft het leven kleur, helpt om onze grenzen te verleggen en spoort ons aan om valse zekerheden in vraag te stellen, stelt ze. Tijd doorbrengen in de creatieve ruimte helpt ons om dit vermogen in eer te herstellen.
4
Vloeibaarheid
Hoe vaak komen we niet vast te zitten in één kant van een verhaal. In ons grote gelijk. In de creatieve ruimte jongleren we met paradoxen. Overstijgen we polarisering. Leren we kijken vanuit andere perspectieven. Zoeken we naar manieren om licht en donker te dragen. Om verschillende realiteiten naast elkaar te laten bestaan. Een vaardigheid die we o zo nodig hebben om te navigeren in complexiteit.
5
Verrijking
Verrijkend is de artistieke ruimte sowieso, waar ik naar streef, is die rijkdom ook tastbaar maken. De interventies die ik aanbied hebben naast alle meer poëtische effecten ook een pragmatisch doel: de aanwezigen en zo ook hun organisatie of netwerk verrijken met concrete take-aways, een blijvend artefact, verfrissende inzichten en/of praktische tools.
Door de kunst wordt het stof van ons dagelijks leven van onze ziel gewist.
Pablo Picasso