Een telefoontje op een doordeweekse dag, ergens in de lente van 2023. Of ik haar en haar dochter wou begeleiden in een ritueel. Op een creatieve manier. Met een lied, voor hen beiden geschreven.
Dochterlief gaat studeren in het buitenland, en ook mama wil zich volop richten op het vinden van haar eigen stem. Een moment van transitie waar ze het voorbije jaar al heel wat stappen in hebben gezet samen. Dit ritueel is de kers op de taart, een ’sacred moment’ waarin ze de soms te symbiotische “navelstreng” die hen bindt samen willen doorknippen.
Tuurlijk zei ik ja. Het werd een uiterst persoonlijk en diep doorleefd ritueel dat we samen hadden voorbereid.
”Noem me bij de naam” heet het lied dat ik speciaal voor hen schreef. We nemen het binnenkort ook op in de studio, als levenslange reminder van de liefdevolle en gezonde verbinding tussen deze twee prachtige vrouwen.
”Je hebt je eigen weg te gaan”, zeiden ze tegen elkaar. En we zagen, hoorden en voelden dat het goed was. Met een stralend bos als krachtige getuige.
Comments