Begin dit jaar ging het licht uit Ik kon niet meer. De gaspedaal moest los en mijn lijf duwde snoeihard op de rem. Over die momenten in het leven is al veel gezegd en geschreven. Ik ben niet alleen. Ook niet in de idee dat het mij niet zou overkomen. Maar daar was het dan. Overspanning. Burn-out verschijnselen. Ik stopte net voor ik blindelings de muur op knalde.
Mijn lijf vroeg en kreeg rust. Mijn brein idem dito. Ik ging de woestijn in.
Figuurlijk. En letterlijk.
Wist ik veel dat ik daar een oase aan zou treffen. Zou her-verbinden met de essentie. Er als herboren uit zou komen. Met een nieuwe naam en al. De bedoeïenen waar we mee reisden gaven iedereen een bedoeïenen naam. Ik werd Safia. The pure one. Ik draag haar als een diamant in mijn hart...
Dit schreef ik daar voor de verjaardag van een vriendin. En meteen ook voor mezelf.
Jij rots
Jij zand
Jij vogel
Die zingt
Jij dansende
dochter
Van water
En wind
Jij moeder
Jij kind
Jij minnend
Bemind
Jij pen
En jij blad
Jij die
Steeds weer
Begint
Jij altijd
En nergens
Jij ruimte
Jij grot
Jij vierend
Gevierd
Jij leeft
Jij hier.
Ik ben er weer. Helemaal. Klaar om terug naar de essentie te gaan. Samen met jou.
Zelf ook die helende reis maken? Kijk eens op Home NL | Desert-Soul. Magnifieke organisatie. Gewoon doen.
UPDATE! Van 7 tot 14 november 2024 begeleid ik zelf een woestijnreis, samen met Marleen Hofman van Desert Soul. Zo blij!
